14 Temmuz 2008

çok huzursuzuz...

çok kırılganız,çok mutsuzuz...neden ki?annelerimiz,teyzelerimiz gibi 50 yaş grubunu gözlemlediğimde hemen hepsinin türlü türlü sıkıntılardan geçtiklerini ve bugünlere geldiklerini görüyorum.başlarından geçenleri dinledikçe ağzımız daha bir açılıyor şaşkınlıktan ve ne kadar şımarık olduğumuzu düşünüyorum birden.2000 li yılların gençleriyiz.ve çok mutsuzuz hepimiz.bütün psikolojik rahatsızlıklar dönemimizde çıktı: panikatak,depresyon,stres,... hele stresi öyle bir karşıladık ki hemen bağrımıza bastık.daha önce nerdeymişsin ya stres? millet olarak çok sevdik seni hepimiz stresliyiz çok şükür rabbime :) sıkıntıdan oluyor bütün bunlar.yine birilerini arıyorum suçlayacak.bu kadar korumamalılardı bizi yetiştirirken büyüklerimiz.bunu düşünmeye başladım son günlerde.sezenin şarkısını dinledim dün gece:"bu kızı yeniden büyütmeliyim,kor ateşlerde yürütmeliyim,değirmenlerde öğütmeliyim,farkındayım..."evet ben de farkına vardım galiba durumun.ailelerimiz çektikleri sıkıntıları çekmeyelim diye el bebek gül bebek büyütmüşler bizleri.cam fanus içinde korumuşlar her şeyden,herkesten.ama sanırım yanlış bir karar bu.onlara kızamıyorum.ama keşke daha az korusalarmış bizleri.biz de böyle mutsuz bir gençlik olmazdık belki.her şeyimiz var televizyonlarımız,bilgisayarlar,telefonlar,mp3 ler...o yüzden farklı gelmiyor bize hiçbir güzellik.var çünkü hepsinden var.büyüklerimizin gençliklerinde ise olan bir şeyy yok.komşunun evinde televizyon izlemeler,akrabanın küçülen elbisesini giymeler...ama o kadar eminim ki daha mutlu olduklarına.yokluk,hiçlik sanırım mutluluğu da,tatminkar olmayı da getiriyor yanında.bizimse gözümüz hep aç,daha fazlası yetmiyor daha fazlası.ama yine de etmiyor işte mutlu olamıyoruz.çok üzülüyorum...keşke böyle olmasaydı,keşke böyle olmasaydık.huzuru olmalı insanın bence sağlıktan bile önce.çünkü huzurla çıkıyor her şeyin tadı,sağlığın,paranın,konforun...Allahtan tek değil ama en büyük dileğim: "lütfen Rabbim hepimize huzur ver..." huzurlu kalın lütfen...

6 yorum:

matias dedi ki...

özenti bir nesiliz az'la yetinmeyi bilmeyen.her şeyin en iyisine sahip olmak gibi bir lüksümüz olabilir mi?

düşündükçe huzursuz oluyor boğuluyorum ben de.

yeter tarçın üstümüze gelme daha fazla:)
gün batımından bahset bize:)

Adsız dedi ki...

Canım ben de dediklerinin hepsine katılıyorum fanusun içerisinde kalmışız hep. Sana yazacak çok şey var aslında ama şimdi Bursa manzarasını izlerken bu satırları seninle paylaşmak istedim. Hep yanımda olmanı istedim ama olmadı..

seni çok özledim canım

Çilek

Adsız dedi ki...

Canım yeni yazı bekliyorum, neşeli senin gibi, güzel senin gibi kısaca senin o bıcır bıcır halinle dolu bir yazı istiyorum.
Kocaman öperim tatlımm

Adsız dedi ki...

Hadi artık yeni yazını bekliyorum.

Adsız dedi ki...

mutlu ya da mutsuz olmak ,huzurlu ya da huzursuz olmak bu kavramlar artık dediğin gibi önemini ve anlamını yitirdi insanlar neye güleceğini neye ağlayacağını şaşrmış durumda bunun sebebi dediğin gibi bize sunulan bieden çok şey mi bunu da anlamış değilim çünkü bilgisyar internet bizim için en güzel mucize ben şu an duyguları mı rahatça sanal ortamda ifade edebiliyorum konuşamadığım dile getiremedğim,kimseyle paylaşamadığım birçok şeyi birçok insanla paylaşabiliyorum bu mutluluk değil de nedir bence mutsuzluğu yaratan doyumsuzluğu ortaya çıkaran saygı ve sevgi kavramlarının artık yok almasıdır ...CAM FANUSLAR KIRILSIN SEVGİ VE SAYGI ETRAFI DOLDURSUN.

tarçın dedi ki...

haydi yardım edin kıralım fanusları...