15 Haziran 2008

almadan vermek...


neden? neden insanlar bu kadar nankör? neden bu kadar benciller ve nasıl oluyor da kendilerini bu kadar düşünebiliyorlar? önce ben! sonra diğerleri.neden bu kadar cimriler ,sevgilerini bu denli nasıl esirgiyorlar? acaba biz mi değiştik? eski bayramları,eski aşkları,eski sevdaları anlatıyorlar ve dinliyoruz. dinledikçe hayran kalıyoruz.nasıl bir zamana geldik ki sevginin önüne neler geçmiş haberimiz yok. artık birbirimize karşı temkinliyiz,gardımızı almışız ve bekliyoruz hamleyi.amacımız kaybetmemek tabiki.asla düşmemek. kime karşı? bizim gibi etten kemikten bir insana karşı.yenilmemek tek amaç.alttan almak mı?ASLA! bilgisayar oyunlarındaki gibi stratejik düşünmek lazım bu zamanda,yoksa kaybedersin.ama böyle yaşanmaz ki her adımı düşünerek ömür geçmez ki! üstadın dediği gibi :"sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten" seviyorsa tüm hücreleriyle kalbiyle beyniyle sevmeli insan.sevgisinin çoğunu kendine ayırmamalı bir ilişkide insan.tüm varlığıyla sevmeli.artık zaman sevda çağı değil. biliyorum ve çok üzülüyorum artık eskisi gibi olmadığımız ve asla olamayacağımız için...üzgünüm...

1 yorum:

matias dedi ki...

bize sunulan dünyanın gerçeğini kabulleniyor.

insanlar paranın yenmediğini öğrenince düzelir belki her şey. belki..