12 Ekim 2009

mobil gibiyim...


resmen gezici bir insan oldum.mobil misali :)ülkemizi de kanatları altına alan kriz nedeniyle son 1 senedir ordan oraya geziyoruz.beni buradan okuyan kimi arkadaşım "ohhhhhhhhhhhhh..."gibi sonu gelmeyecek sözcüklerle kulaklarımı çınlatabilirler.bence de güzel bir durum gezinmek,dolanmak yeni yerler görmek.ama yakinen tanıyan arkadaşlarım bilirler ki bu durum biraz uzun bir süredir devam ettiğinden artık yerleşik düzenimi mumla,kandille,fenerle arar oldum.bu yaşamda her şeyin bir zamanı olduğuna ve hak ettiğimizde her güzelliğe kavuşacağımıza inananlardanım.benimkisi biraz klasik,kaderci bir düşünce biliyorum.ama her şeyin zamanı gelecek inanıyorum ve bekliyorum kucaklamaya hazırım bütün güzellikleri.açtım kollarımı :) (bu naçizane yazdıklarımı öncelikle çilekli pastama gönderiyorum.öyle kelebek kırılganlığı falan istemiyorum ne demiş nazım baba:"hayatı ıskalama lüksün yok senin!"bizim kelebeklerimiz kırılgan değil hep uçuşuyor unutma!!!)

2 yorum:

a. gizem dedi ki...

haklısın insan bişileri üstüste yaşayınca öyle diyor, en kısa zamanda yerleşik düzenine kavuşman dileğiyle
ama gezdiğin yerlerin de tadını cıkar :)

Adsız dedi ki...

mesaj alındı canım çok teşekkür ederim :) iyi ki varsın kuzummmm

ama bazen benim omuzlar iniyor yere biliyorsun nedenlerini :( napıyım sabrım bazen tükeniyor yeterrrrrrrr diyorum her şeye...

dayanamıyorum olanlara her şeye kırılıyorum daralıyorum canım acıyor kalbim ağrıyor napıyım :(