12 Kasım 2010

paşazadeyle günler geçiyor...

zaman geçiyor.bebeğim büyüyor.haftaya 2 aylık oluyoruz.bu konuşma şekli kendiliğinden dile yerleşiyor sanırım :) "şöyleyiz,böyleyiz,şu kadar kilo olduk" ben yok artık biz var.o yüzden herhalde bu kelime değişiklikleri.kırkı çıkıncaya kadar gerçekten zordu yaşam.fiziksel açıdan dikişlerin varlığı bünyeyi zorluyor.kalkamıyorsun bir süre yataktan.ruhsal olarak ise müthiş bir boşluk duygusu.doğum yaptığım gün sevinçle birlikte garip bir duygu yoğunluğu da hissettim.sevincin yanında mutsuzluk,endişe,kaygı gibi birçok olumsuz duyguyla da baş başa kalıyor lohusa insan. 9 ay karnında taşıdığın,tekmelerini hissettiğin bebeğini senden alıp çıkarıyorlar.doğum olayının bedende oluşturduğu his çok başka.bir kere karnından bir insan yavrusunun çıkışıyla fiziksel anlamda bir boşluk oluşuyor haliyle karnında,torba gibi kalıyorsun :) 40 gün boyunca zaman zaman ağlamak şeklinde açığa çıktı duygularım.bazen bakıp bakıp ağlıyordum,"nasıl büyücek buuuu,çok küçük ya buuuu"diye.ama "40 çıkınca her şey düzelir" dedikleri kadar doğruymuş.hormonlar düzene giriyor,hem vücudun hem de ruhun toparlanıyor.şimdilerde ise işimiz gücümüz 1.emmek,2.gazını çıkarmak,3.altını temizlemek,..şeklinde sürüp gidiyor.hayır bitse içim yanmıcak 3.aşamadan sonra beyefendinin karnı acıkıyor tekrar başa dönüyoruz :) bugünlerde böyleyiz işte...

2 yorum:

L@L dedi ki...

Yakın zamanlarda doğum yapmışız demekki, benim kızımda 4.5 aylık oldu. Şu kırk mevzusuna ilk başlarda çok takılmamıştım ama gerçekten anne ve bebek için ne kadar önem taşıyormuş meğer. Sağlık ve mutluluk dolu günler diliyorum!

baski makinasi dedi ki...

bizim daha cocugumuz olmadı insallah bizimde olurda bu kırk mevzunu bizde yasariz