14 Haziran 2008


gidebilmek.bu kelime tek başına olsa bile özgürlük duygusu aşılıyor bana.işte o zor geçen dakikalarda bir an olsun her şeyi bırakıp gidebilmek.inanın düşüncesi bile rahatlatabiliyor insanı.bence her yerden arkadaşı,dostu olmalı insanın.bir gün sığınabilmeli uzak bir diyara.bazen dünya birden tersine dönüyor.aşina olduğunuz,sevdiğiniz yerler yabancılaşıyor birden.öyle zamanlarda tek düşünce geliyor insana: gitmek.nereye,ne kadar süreliğine,.. bunlar hiç önemli değil bence.bir yerlere atabilmek kendini,kaçıp kurtulmak geride bırakmak her şeyi.uzak diyarlar çekici geliyor insana.evet oralara bir gitsek her şey bitecek gibi.bir gidip gelsek sıyrılsak her şeyden.atsak oradaki insanların yanına yüklerimizi,eve hafiflemiş dönsek.şu an uzaklarda olan bir arkadaşıma bunu sormuştum :" gideriz dimi?" o da benim ne niyetle sorduğumu anlayarak "gideriz" dedi.bu bile yeterdi biliyor musunuz? gidecek bir yerleriniz olsun,dostlarınız,arkadaşlarınız olsun.ve gidebilmeli insan,en azından bunu bilmeli...gideriz bir gün gideriz merak etmeyin...

Hiç yorum yok: